فکرنو

صرف نظر از خبرنگار این برنامه که مدتی مواجب بگیر بی بی سی در اسرائیل است و عناد وی با ملت ایران برای اهل رسانه و تحقیق کاملا روشن است و همچنین با چشم بستن به نحوه انتخاب تصاویرجهت دار به ویژه از امام و به اصطلاح دکوپاژ برنامه نکاتی چند درخور این ادعانامه تصویری شایسته تامل است؛

 

در حالی که برنامه برآن است که از اسنادی خاص سخن می‌گوید تنها به تعدادی ورقه چیده شده بر روی یک میز اشاره می‌کنیم که گویا هیچ نکته‌ای نیست و البته به هیچ وجه از دو سند ادعایی خود پرده برداری نمی‌کند وحداقل انتطار مخاطب در دیدن تصویر سندهای ادعایی را بی پاسخ می‌گذارد تنها به ارائه آنچه خلاصه سند مورد ادعا بسنده می‌کند و می‌گوید خمینی توضیح داد که با منافع آمریکا مخالفتی ندارد و برعکس حضور آمریکا در ایران را بر ایجاد توازن قوا در برابر شوروی و انگلیس ضروری می‌داند.

 

 

در ادامه برای تحقیقی معرفی کردن برنامه مصاحبه‌ای با عباس میلانی نویسنده کتاب‌های معمایی هویدا و شاه که معمولا به عنوان چهره‌ای سند کاو از او یاد می‌شود انجام پذیرفته که البته وی بدون اشاره به سند ادعایی بی بی سی و تایید آن فقط به ذکر مسائلی کلی در باب مخالفت امام با اصلاحات ارضی و آنچه مخالفت باحقوق زنان می‌داند می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد امام از ارتباط داشتن با آمریکا ابا نداشته است ادعایی که از هر مخالفی صدورش دور از ذهن نیست.

 

برنامه در ادامه از نامه و ارسال آن به سفارت آمریکا می‌گوید و بلافاصله با اشاره به ترور کندی رسیدن نامه به کندی را با اما و اگر مواجه می‌داند و ترجیح می‌دهد این سوال را مسکوت گذارد که اگر اصرار امام با رابطه داشتن با آمریکا بوده چرا در یک سال بعدی که در ایران بوده و یا 15 سالی که در تبعید ترکیه و عراق بوده‌اند نامه نگاری طلب کمک از آمریکا و کنار آمدن و سازش با آمریکا را مجدد امتحان نکرده و تنها به اصطلاح بر روی یک اسب مرده بنام کندی شرط بندی کرده است.

 

در ادامه و در حالی که برنامه 15 سالی را بی توضیح و به زعم خود بی سند پشت سر می‌گذارد به روزها انقلاب می‌رسد و در مغالطه‌ای اساسی از پیام‌های کارتر برای امام سخن می‌گوید و در سایه بازی با کلمات خاص خود می‌کوشد تا علاقه امام را به ایجاد رابطه با آمریکا به جای اصرار بی پاسخ آمریکا بر این رابطه به مخاطب قالب و حقه کند.

 

همچنین کوشش می‌شود با انعکاس پاسخ‌های صریح امام به رابطه داشتن با آمریکا و نفی آن از سوی ایشان به زعم خود امام را دروغگو جلوه دهد این‌ها جملگی در حالی است که علاقمند رابطه برقرار کردن با آمریکا اعضا دولت موقت بوده‌اند و النهایه بر سر همین مساله هم از جریانات انقلاب کنار گذاشته شدند.

 

در حالی که بخش دوم سخنان عباس میلانی همچنان کمکی به تلاش بی فرجام برنامه نمی‌کند و به تایید هیچ سندی در تایید ادعای برنامه نمی‌انجامد گزارشگر برنامه بصورت زنده روی خط آمده و مدعی می‌شود هنوز سند کامل نامه امام به کندی بیرون نیامده و البته معلوم نمی‌کند آیا همه هیاهو برای سندی بنام هیچ چه معنایی داشته و البته نمی‌افزاید که دومین سند ادعایی برنامه هم چرا بیشرمانه مغفول واقع می‌شود و بحث بر سران فراموش شد.

 

همه اینها در حالی است که یک نکته اساسی کلیت این نمایش بچگانه را شایسته تامل جدی معرفی می‌کند و آن اینکه اگر واقعا چنین مساله‌ای واقعیت داشت چرا باید آمریکایی‌ها که اصطلاحا صاحب این اسناد هستند و در طول 4 دهه گذشته از هیچ گونه دشمنی با ملت ایران و امام امت و رهبری دریغ نکرده‌اند تاکنون از این اسناد و البته اسناد ادعایی بیشتر بی بی سی علیه ایشان و آرمان‌های جمهوری اسلامی استفاده نکرده‌اند؟